Laatste dagen Myanmar met het mooie Bagan

Vandaag verlaten we Mandalay voor een zogenaamd stukje off the beaten track in Myanmar (ook al is bijna alles hier nog off the beaten track…), de reis gaat per openbare bus naar Monywa. Met de taxi gaan we naar het busstation van Mandalay waar het erg druk en chaotisch blijkt te zijn. Gelukkig vraagt iemand waar we naartoe willen want zelf zouden we onze bus nooit kunnen vinden. Als de man hoort dat we naar Monywa willen begint hij ineens hard in de richting van een reeds vertrokken bus te lopen en vraagt ons hem te volgen. Al rennend halen we de bus in, die we dus klaarblijkelijk moeten hebben en net hadden gemist, en kunnen zo nog net op tijd voordat de bus echt op gang is gekomen instappen. We krijgen twee plaatsen bijna voorin net achter een monnik toegewezen en worden weer, zoals hier haast gebruikelijk is, door bijna iedereen aangestaard. Ook deze bus maakt de gebruikelijke pitstop bij een restaurantje voor een ieder die de benen wil strekken, de blaas of de darmen moet legen boven een gat in de grond, of de maag juist wil vullen met een lokale lunch. Wij besluiten het te houden bij een zakje met chili gekruide chips, deze waren binnen de kortste keren op aangezien ze spicy en erg lekker waren. Eenmaal in Monywa gaan we per tuk-tuk naar het centrum, waar voor buitenlanders de hotelkamer prijzen echter de pan uit blijken te reizen. Maar helaas, ook na nog twee extra rondjes door het centrum te hebben gelopen vinden we niets goedkoper en ook met onderhandelen krijgen we hier de prijs niet naar beneden. Voor een ieder die het interesseert, we betalen hier een prijs die 3x hoger ligt dan de prijs voor Birmezen zelf (iets met overheid en belasting ed), wetende dat accommodatie prijzen in vergelijking met de rest van Azië sowieso al veel hoger liggen… We brengen een bezoek aan de plaatselijke pagode in onze Longhi’s, wat er voor zorgt dat we nog meer aangegaapt worden. Want westerlingen blijken hier al zeldzaam te zijn, maar dan ook nog in hun landelijke kledij, het moet niet gekker worden. Toch krijgt vooral Marlies weer vele leuke reacties over dat ze er zo mooi uitziet in haar mooie Longhi. Na een goede nachtrust en een uitgebreid en goed ontbijt (dat moet gezegd worden) gaan we met de tuk-tuk op pad om in de omgeving van Moywa de volgende drie bezienswaardigheden te bezoeken: Bodhi Tataung, Thanboddhay Paya en Hpo Win Daung. De tuk-tuk blijkt behoorlijk lawaaiig en een beetje traag te zijn waardoor het lang duurt voordat we bij het 18 km verderop gelegen Bodhi Tataung (1000 Boeddha’s) aankomen, vooral bekend om één van de grootste Boeddha standbeelden (130 m hoog) in de wereld. Deze Boeddha kan van binnen worden beklommen en dat doen we dan ook. Niet alleen de vele traptreden zorgen ervoor dat het lang duurt, maar vooral de vele Birmezen die met ons op de foto willen vertragen de gang van zaken behoorlijk. Eenmaal boven is het uitzicht door de kleine en smerige ramen belabberd en besluiten we dan ook maar weer snel naar beneden te gaan, waar de tuk-tuk op ons wacht om ons naar Thanboddhay Paya te brengen. Thanboddhay Paya is een veelkleurige tempel met nissen in variërende formaten die gevuld zijn met bijna 6 miljoen Boeddha figuurtjes, wij vinden het echter vooral kitsch aandoen en niet zo bijzonder. We lopen er dan ook snel doorheen en stappen weer in de tuk-tuk voor de volgende rit van maar liefst bijna 50 km! Twee houten konten later, nog ietwat dovig van het lawaai en behoorlijk stijf komen we aan bij Hpo Win Daung. Dit is een heuvelrots waarin bijna 500 “grotten” zijn uitgehakt welke zijn gevuld met Boeddha beelden (natuurlijk). Als we de eerste trappen beklimmen worden we meteen gevolgd door twee plaatselijke meisjes/vrouwen met een mandje die ons de weg willen wijzen. We willen het hier echter zelf verkennen en maken dat ze duidelijk, waarnaar we de heuvelrots en grotten op eigen houtje kunnen verkennen. Het is hier erg mooi en de oude uitgehakte grotten zijn indrukwekkend. Hogerop vinden we een hele familie apen op ons pad en wordt het mandje dat de dames bij zich hadden ons duidelijk. We zien dat deze mandjes gevuld zijn met papieren puntzakjes die worden uitgedeeld aan de apen, die ze maar al te gretig aannemen en openen om zo de pinda’s op te kunnen smikkelen. De puntzakjes worden naar deze korte demonstratie verkocht aan toeristen die op hun beurt een mooie fotoshoot of film als souvenir mee naar huis kunnen nemen. Nee bedankt, wij passen want de apen lijken er alleen maar brutaler door te worden en zijn niet bang je te beklimmen om bij hun pinda’s te komen. Wij blijven het liefst op minimaal 3 meter afstand van deze brutale en soms zelfs wat agressieve apen. In omtrekkende bewegingen proberen we de apen zoveel mogelijk te ontwijken en vinden bovenop een pagode een mooie plek voor de zonsondergang. Het duurt echter niet lang voordat we door een briesende en tanden ontblotende aap van onze mooie plek worden verdreven. Dan maar wat verder naar beneden waar we de gouden/oranje bal achter de pagodes en heuvels zien wegzakken. We halen snel een take-a-way curry/rijst maaltijd voor in de tuk-tuk en vatten de terugreis naar ons hotel aan. Het duurt echter niet lang voordat we stoppen, een lekke band. Gelukkig zijn we het dorp nog net niet uit en zijn we gestopt voor het terras van een ander restaurantjes, hier bestellen we dan nog maar wat te drinken en mogen we onze maaltijd nuttigen. Ondertussen wordt er druk heen en weer gebeld door onze niet Engels sprekende tuk-tuk bestuurders. Gelukkig kan de dochter van de restauranteigenaar alles voor ons vertalen en wordt ons duidelijk dat we zullen worden opgehaald door de taxi van de vader van onze bestuurder, dus wachten totdat hij de 32 km vanaf Monywa over de slechte weg heeft overbrugt. Als de taxi arriveert blijkt voorin ook al een oudere monnik te zitten dus wij nemen plaats op de achterbank. De twee tuk-tuk bestuurders klimmen echter in de achterbak van de sedan. Aangezien dit ons niet al te veilig lijkt schikken we wat in en nodigen ze uit ook op de achterbank plaats te nemen. De terugreis kan nu echt beginnen, maar het avontuur blijkt nog niet voorbij. De jongste tuk-tuk bestuurder wordt halverwege misselijk en kotst zo over zijn buurman heen, waarop ze beiden uitstappen en allebei nog een keer over hun nek gaan. Hierop nemen ze toch maar plaats in de niet al te comfortabele achterbak en bereiken we zo uiteindelijk veel later ons hotel weer, wat een avontuur! Na een goede nachtrust en heerlijk ontbijt gaan we met de vroege bus op naar Bagan voor de mooiste zonsopkomst en zonsondergang plaatjes. Eenmaal in New Bagan blijken ook hier de accommodatie prijzen vanaf 30$ en hoger te gaan, toch vinden we hier gelukkig wel een goedkoper guesthouse. Dit guesthouse bied ook een gedeelde taxi service aan naar Mount Popa als we hier naar vragen blijkt de laatste al binnen een halfuur te vertrekken. Het lijkt ons echter wel mooi daar de eerste zonsondergang te zien dus ook hier halen we weer snel een take-a-way rijst/curry maaltijd voor lunch. De tempel bovenop Mount Popa valt ons een beetje tegen en ook het uitzicht op de zonsondergang is niet al te bijzonder, bovendien stikt het ook hier weer van de apen die gelukkig wel iets vriendelijker zijn. Weer in het taxibusje verkleurt de lucht echter in de meest prachtige rode en paarse kleuren en stoppen we gelukkig nog voor een fotoshoot met Mount Popa op de achtergrond. Weer terug in New Bagan regelen we een e-scooter voor de komende twee dagen, morgen vroeg op voor de beroemde zonsopkomst met de lucht vol met heteluchtballonnen. ’s Ochtends vroeg zoeven we met onze e-scooter nog door het donker richting Old Bagan, op naar de pagode die we willen gaan beklimmen om vanaf daar de zonsopkomst te kunnen zien. Eenmaal daar zijn er meer vroege vogels en besluiten we een plekje te zoeken op het één na hoogste niveau voor een spectaculair uitzicht over het landschap met de vele pagodes die er bovenuit steken. De lucht begint te verkleuren en je hoort het geluid van vele klikkende fotocamera’s, dan volgt de zon en komen ook de heteluchtballonnen langzaam ons gezichtsveld binnen. Het totaalplaatje, gehuld in een lichte ochtendmist, is mysterieus, adembenemend mooi en bijna onbeschrijfbaar wanneer je het niet zelf meegemaakt hebt. Zittend op één van de kantelen blijven we voor een lange tijd genieten van dit schitterende en prachtige (woorden schieten hier te kort) uitzicht. Dan gaan we binnendoor via één van de vele zandpaden terug naar ons guesthouse voor een Birmees ontbijt, waar we een Sloveens stel ontmoeten dat hier ook logeert. Als de maag weer gevuld is stappen we weer op de heerlijk rijdende e-scooter voor onze verkenningstocht over de vele zandpaden langs de talrijke pagodes, waarvan enkele ook te beklimmen zijn voor mooie vergezichten. In Nyaung U zoeken we een plekje om te lunchen en komen we de Slovenen weer tegen, we nuttigen ons lunch samen met hen waardoor het al snel wat later wordt. Zij zijn hier echter op de fiets en gaan dus toch maar op weg naar de zonsondergang pagode, terwijl wij nog de grootste pagode hier in Nyaung U bezoeken waar we een ritueel met water en bladeren rondom een slangenbeeld ondergaan om geluk af te dwingen. We verdwalen nog op de plaatselijke golfbaan waar de weg pardoes bleek op te houden en komen toch nog op tijd aan bij de zonsondergang pagode. Hier staat echter een bus geparkeerd wat ons niet heel erg relaxed lijkt met zoveel toeristen op één kleine pagode. We rijden dan ook maar een stukje verder naar een pagode die we ’s ochtends al hadden beklommen en die in ieder geval iets verder van de weg af ligt. Hier is het relatief rustig en blijkt ook de zonsondergang spectaculair mooi te zijn. We maken niet de fout van een dag eerder en blijven lekker zitten terwijl de meesten er snel weer vandoor gaan, zo blijven we over met slechts 8 mensen en zien we weer de meest mooie kleurcombinaties in de lucht ontstaan boven een wederom adembenemend landschap. Hierna leveren we de scooter in voor een oplaad beurt en zoeken weer een restaurantje met WiFi op om onze vervolg plannen vorm te geven, wordt het nu Sumatra (Indonesië) of Borneo (Maleisië)? We willen de laatste 10 dagen nog even relaxen en een heerlijk strand hebben, het blijkt echter in beide landen regenseizoen te zijn. Dit ontdekken we gelukkig net op tijd, maar wat nu? Misschien Sri Lanka of anders de Filipijnen, na wat research lijkt het eiland Palawan in de Filipijnen ons wel wat, morgen maar eens even kijken hoe het zit met een vlucht en of we die kunnen boeken. Na een goede nachtrust (zeker na al het moois van gisteren) en een goed ontbijt gaan we voor een fruitshake naar het dure backpackers hostel waar ze wel goed WiFi hebben. Hier weten we uiteindelijk de vluchten: Yangon – Bangkok, Bangkok – Manilla en Manilla – Puerto Princesa te boeken inclusief de hotels in Bangkok, Manilla en Puerto Princesa. Maar nu eerst nog genieten van onze laatste dag Bagan op de e-scooter. Op naar Old Bagan om dit dorpje en de vele tempels in en er omheen te ontdekken. Ook de lunch eten we in Old Bagan waar ze echter alleen maar vegetarische restaurantjes hebben die niet eens al te goedkoop zijn. Vanaf hier deels langs de rivier terug richting New Bagan, onderweg stoppen we nog voor een drankje en een zonsondergang bij het Sunset Garden Restaurant waar we andermaal een schitterend uitzicht hebben, ditmaal over de rivier en de heuvels daar achter. We kunnen helaas niet blijven om ook nog de lucht te zien verkleuren, we hebben ´s avond al de nachtbus naar Yangon. In New Bagan leveren we dus snel onze scooter in, eten nog een hapje en worden dan opgepikt door de bus bij ons guesthouse. Op naar een, wellicht minder avontuurlijk, maar in ieder geval relax laatste week op Palawan in de Filipijnen. Wat een prachtig land met ongelofelijk mooie zonsopkomsten en zonsondergangen gaan we verlaten en wat een heerlijk vriendelijke mensen leven hier!