Vietnam, nu al het land van uitersten

Na in Auckland nog even heerlijk te hebben genoten van een niet-Aziatische maaltijd en een leuke Free-walking tour is het tijd om het vliegtuig richting zuid-oost Azie te nemen. De vlucht is lang maar gaat prima. In Bankok is het gelijk warm en druk! Een taxi brengt ons naar ons hostel en we zijn gelijk erg blij met de keuze van ons hostel. Alles is schoon en nog beter, we zitten vlak naast het grote paleis. Na een korte installatie gaan we de straat op die vol met kleuren en geuren is van al het fruit, de groenten en het vlees wat er op straat verkocht wordt. We doen nog maar even rustig aan en proberen nog geen streetfood uit. Wel gaan we naar Wat-Pho, een tempelcomplex met de liggende boeddha. Overal blinkt het van het goud en de boeddha’s zijn groter dan groot, erg mooi om deze hele andere cultuur te zien. ’s Avonds vinden we een plek op de universiteit waar we een heerlijke rijstmaaltijd halen. Na de maaltijd hebben we nog wat langs de rivier gelopen (die behoorlijk vies was maar wel leuke kleine bootjes had) en zijn we op tijd naar bed gegaan om wat slaap in te halen. De volgende dag staat de volgende vlucht al weer op het programma, Vietnam it is.
Vietnam blijkt te bestaan uit uitersten. Ten eerste is het in het noorden toch behoorlijk koud (10 graden) terwijl het in het zuiden broeierig warm zal zijn (35 graden).
Ten tweede begon Vietnam niet helemaal optimaal maar hebben we ondertussen al heel veel moois en leuks mee gemaakt. Tijdens de vlucht naar Hanoi was de zeepfles opengebarsten dus alles zat onder en alles was rood van de natte rode plastic tas. Na alles een klein beetje gefatsoeneerd te hebben zijn we in de taxi naar ons hostel gebracht. Allereerst werden we bij het verkeerde hostel afgezet en na een wandeling naar het hostel wat we geboekt hadden, bleek dat hostel overgenomen te zijn door een nieuwe eigenaar die de reserveringen niet mee had genomen. Kortom: geen bed…
Terug naar het andere hostel waar we eerst zijn afgezet en we besluiten maar in een dorm (meerdere mensen op 1 kamer) te gaan slapen want dat zijn de enige bedden die nog vrij zijn, gelukkig voor de dag daarna wel een 2-persoons kamer. Na een eerste, wat onrustige nacht, plannen we de komende dagen. We willen naar Ha Long Bay en Sa Pa. Na de weersvoorspelling gecheckt te hebben besluiten we eerst 2 dagen een tocht naar Ha Long Bay te doen om vervolgens 2 dagen in Sa Pa te trekken. We wandelen deze dag vooral veel rond in Hanoi en wennen aan de cultuur. De stad is een grote mengelmoes van kleine straatjes met allen een eigen thema. Er is een kerstmis-straat, kruiden-straat, kunst-straat, schoenen-straat, verzin het maar en er is een straatje voor. Verder wordt ook hier vooral heel veel eten gekookt en verkocht op straat of in kleine restaurantjes. We kiezen een klein restaurantje uit voor lunch, Bun Bo Nam Bo. Hier blijken ze echt heerlijke noedels te hebben met rundvlees. Voor het avondeten gaan we naar de nightmarket die alleen in het weekend aanwezig is. De nightmarket bestaat uit nog meer kraampjes die vooral kleding, schoenen en mobielhoesjes verkopen. Tussendoor staan er een aantal kraampjes met eten en wij smikkelen lekker van een broodje. ’s Avonds gaan we terug naar onze kamer en wat een luxe is dat vergeleken met de dorm, heerlijk om te weten dat we vannacht niet elk uur wakker worden van iemand die of terug komt van de bar die boven in het hostel 24/7 open is, of van mensen die ’s morgens vroeg op moeten staan om met een tour mee te gaan.
Na een heerlijke nacht is het ook aan ons de beurt om vroeg op te staan. We vertrekken vandaag naar Ha Long Bay. Een 3-uur durende busrit brengt ons naar dit prachtige stukje van Vietnam. Het is een grote baai met vele honderden kleine eilandjes die bestaan uit steile rotsformaties, net allemaal pukkels uit het water. Ha Long betekend dan ook niet voor niets afdalende draak, naar de bulten op de rug van een draak die boven water uitsteken. In Ha Long Bay gaan we op een boot waarmee we, genietend van het goede weer, een deel van de baai door varen. We stoppen om een grot te bezoeken en gaan een stuk kanoën waarbij we onder rotsen door kunnen varen. ’s Avonds hebben we een korte kookcursus gehad over hoe Vietnamese loempiaatjes te maken en mochten we vanaf het bovendek een duik in het water nemen. Aangezien het ondertussen al behoorlijk was afgekoeld heb ik hier voor gepast, maar Jasper (en alle andere mannen van de boot) hebben het erop gewaagd en het water was gelukkig warm. Na een mooie zonsondergang hebben we een aantal spelletjes gespeeld om vervolgens onze hut op de boot te betrekken.
De laatste dag van onze cruise zijn we naar een kleine grot gegaan die in de na de oorlog, ten tijde van de invasie van de Chinezen, is ingericht als een ziekenhuisje. Leuk om zo ook wat geschiedenis mee te krijgen. Vervolgens cruisen we rustig terug naar de haven om nog van een heerlijke lunch te genieten voordat we terug gaan naar ons hostel in Hanoi. In het hostel eten we snel een hapje en pakken we onze spullen over van de backpack in onze kleine tas want over 3 uurtjes vertrekt onze nachtbus al weer naar Sa Pa. We zijn een beetje bang voor deze bus want we hebben geen idee of we wel iets zullen kunnen slapen. De nachtbus blijkt echter behoorlijk comfortabel te zijn want ze hebben een soort van bedden in de bus gemaakt. Na een redelijke nacht komen we dan ook in Sa Pa aan. Hier worden we gekoppeld aan onze gids, Chau. Chau zal de komende 2 dagen onze gids zijn en ook bij ons blijven in de homestay. Eenmaal buiten wachten er nog veel meer gidsen op ons en we worden allemaal aan iemand gekoppeld. Jaspers gids is Mimi en mijn gids is Tea. We wandelen een prachtige wandeling van ongeveer 12 km door de rijstvelden, de bossen en glibberen heel wat weg. Bijna iedereen in de groep is wel ergens onderuitgegleden en menige gids is mee getrokken, echter vaker nog zijn we door deze fantastische gidsen geholpen en overeind gehouden. We hebben net als in Ha Long Bay erg geluk met het weer. Waar er tijdens het ontbijt nog mist was, is alles tijdens de wandeling opgeklaard en hebben we zelfs een paar keer de zon mogen zien. We lopen een halve meter langs enorme buffels (die blijkbaar geen enkele moeite hebben zich op deze rijstterrassen voort te bewegen), kippen en eenden die groter zijn dan ik waar dan ook eerder heb gezien en langs heel veel mensen van de lokale bevolking. Iedereen probeert je wat te verkopen en alle kinderen komen bedelend bij je langs of je niet een armbandje wilt kopen. Vrouwen en kinderen, ze lopen allemaal in prachtige traditionele kleren die passen bij hun eigen stam. Ook leren we dat de haardracht laat zien of je getrouwd bent (vast rondom het hoofd gebonden), of niet (haar in een staart of vlecht zonder knip). Na een uur of 4 wandelen nemen we afscheid van alle gidsen behalve Chau. Voor vertrek worden nog snel alle tasjes en armbandjes tevoorschijn gehaald en worden we gevraagd er een van onze gids te kopen. Na hun hulp bij de wandeling doen we dat dan ook netjes maar we vinden eigenlijk dat we veel te veel geld betalen voor iets wat we niet perse hoeven te hebben en iedereen had eigenlijk liever gewoon een fooi gegeven als bedankje. We pauzeren voor lunch, rijst en loempiaatjes. Zoals al eerder op was gevallen zijn de porties hier erg klein en bestaat het vooral uit rijst. Het duurt dan ook niet lang en al het eten is op. We wandelen vervolgens nog een uurtje en komen dan bij onze homestay aan. Dit is een toch wat luxer huis dan waar de meeste mensen van de lokale bevolking in wonen. Het is een groot stenen huis met matrasjes op de grond, een warme douche en een normaal toilet. Nadat iedereen de onder de modder zittende kleding heeft uitgetrokken en heeft gedoucht, maken we ons weer klaar voor een rijstmaaltijd. Het “toetje” bestaat uit het lokale “happy water” (Sa Pa wijn), wat een iets minder smakelijke sterke drank blijkt te zijn. We besluiten dan ook al snel er een drank-spelletje van te maken en gaan horse-racing spelen. De sfeer in de groep is erg goed en onze gids (die eigenlijk bij de familie zat te eten) voegt zich dan ook bij al het gelag uit de kamer naast haar. Ze snapt volgens mij weinig van het spel maar leuk was het wel. Na in vele lagen gepakt onder een dikke deken te zijn gekropen was het dan eindelijk rustig in onze homestay. In de vroege ochtend hebben we nog geprobeerd iets van de zonsopgang mee te pakken maar helaas was het nu wel mistig en was er geen zonsopgang te bekennen. Eenmaal klaar voor het ontbijt worden we verrast met heerlijke pannenkoeken met Sa Pa honing en banaan en iedereen is gelijk weer wakker en vrolijk. De dag van te voren was het al duidelijk dat er een food-table en een drinking-table was, en het eten aan de food-table was dan ook net als gisteren weer als eerste op. We vervolgen onze wandeling terug naar Sa Pa en er staan al weer een aantal gidsen op ons te wachten. Vandaag zou echter een minder moeilijke wandeling worden en niemand heeft meer echt zin om gedwongen te worden wat te kopen dus we vragen Chau dit netjes aan de rest te vertellen zodat ze in ieder geval niet met de verkeerde verwachtingen met ons meelopen. Het resultaat is er dan ook, slechts 2 blijven bij ons. De wandeling is een stuk makkelijker dan gisteren al wordt er nog behoorlijk wat geglibberd. We lopen langs een enorme waterval waar we pauzeren terwijl we uitkijken over een schitterende vallei vol met rijstterrassen. Dit is precies wat we van Sa Pa hadden gehoopt. Na nog een korte wandeling en 2 meisjes blij gemaakt te hebben met een tandenborstel hebben we onze laatste lunch voordat we voor nog een paar kilometer met een busje worden opgehaald en terug worden gebracht naar Sa Pa. In Sa Pa struinen we nog wat rond met de groep en doen we nog een drankje. We hadden al afscheid genomen van Chau, maar toen ze voor het barretje langs liep waar wij zaten kon ze natuurlijk niet doorlopen en hebben we er nog een op gedronken met zijn allen. Na een avondmaaltijd en nog wat kaartspelletjes zijn we met zijn allen weer ingeladen in de nachtbus om naar Hanoi terug te gaan. Helaas werden we door de bus om 3 uur ’s nachts uit de bus geschopt in plaats van 6 uur ’s ochtend wat ons was verteld. Hier hadden we dan ook wel even de balen in want we hadden in ieder geval op nog een beetje nachtrust gehoopt maar op deze manier ging dat niet echt werken, zeker niet aangezien het hostel alleen maar zei dat ze vol zaten en we maar pech hadden. Uiteindelijk zijn we op een bank nog een paar uurtjes in slaap gevallen en gelukkig hebben ze wel zo snel mogelijk een kamer voor ons schoon gemaakt. Fris en fruitig en nog een beetje moe zijn we nu dan ook weer klaar om nog even de straat op te gaan en om te bekijken wat we hierna gaan doen. We hebben gehoord van een nationaal park met enorme grotten en iedereen die we hier over spreken is laaiend enthousiast.. even googlen dus maar.
En verder nog even nagenieten van deze heerlijke dagen met een erg gezellige groep, wat een geluk hebben we weer gehad.